Op de eerste Pinksterdag werd een eerste samenkomst gehouden. Dit gebeurde in El Atabal, een buitenwijk van Málaga, waar zich zo’n 175 gezinnen uit Indonesië vestigden, na de stichting van de staat Indonesia. Er werd in het begin twee keer per maand een samenkomst belegd in een souterrain, later in een huiskamer.

Ds. van de Brink wist een commissie in het leven te roepen: de NPPS (= Nederlands Protestants Pastoraat Spanje). Dit werd later de EPNS (= Evangelisch Pastoraat onder Nederlanders in Spanje) en nog later: de EPNSP, toen ook Portugal erbij kwam. Momenteel heet het: I.P.N.Z.E = Interkerkelijke Pastoraat onder Nederlanders in Zuid Europa, omdat ook een gemeente in Turkije aangesloten is.

Er kwam behoefte aan een echte kerk, met kerkdiensten, waar men gedoopt kon worden, waar belijdenis gedaan kon worden en waar het Avondmaal gevierd kon worden.  Er kwam een commissie van drie predikanten: een Hervormde, een Lutheraan en een Doopsgezinde.

Men vond elkaar op de grondslag, de belijdenis van Petrus: “U bent de Christus, de zoon van de levende God“. Jezus zei daarop zelf: “op deze belijdenis zal ik mijn Gemeente bouwen“ .

Op 14 maart 1976 vond in een feestelijke dienst, de bevestiging van de eerste ambtsdragers plaats.

De gemeente heeft gebloeid: soms vier diensten op een zondag, met volle kerken.

Op 23 maart 1986 werd in het Holland Huis in Torremolinos de eerste kerkdienst gehouden.